Etikete göre şenlikli bir masa için kaliteli bir şarap nasıl seçilir

1. Igor Ershov
2. Rus şarap etiketleri nasıl okunur
3. ��Toplu” nedir ve ne kötüdür?
4. Tatil masasında şarap ve yemek nasıl birleştirilir
5. İthal şarapların etiketleri nasıl okunur?

Bir mağazada bir şarap seçerken bilinmesi gerekenler nelerdir, neden tat ve aroma tanımına odaklanmamalısınız, hasat yıllarında rafta şarap hakkında ne söyleyeceksin ve durgun şaraplar ile köpüklü şaraplar arasındaki temel fark nedir?

“Kağıt” , bir sommelier’den, Rus ve ithal şarap etiketlerinin nasıl okunacağını, bir başkasının üzüm suyundan üretilen şarabın neden şüpheli olduğunu ve köpüklü şarabın tartarin servisine değip değmeyeceğini öğrendi.

Igor Ershov

şarap garsonu

Rus şarap etiketleri nasıl okunur

Etiket ve şarap etiketleme konusunda ne kadar spesifik bilgi varsa, ne tuttuğumuzu anlama ve en kaliteli ürünü seçme olasılığı o kadar yüksektir.

1. Şarap adı

   Ön etikette çoğu zaman şarabın veya üreticinin adını bulabiliriz. Üreticiye aşina iseniz, bizim için bu bir artı. Ama biz herkesi tanımıyoruz. Ayrıca etiketlerde, üretici veya menşe yeri ile karıştırılabilecek uygun isimler bulunur. Efsanevi şarap "Kırım asma" varsayalım: alıcılar muhtemelen Kırım'dan olduğuna inanmak eğilimindedir. Ancak bu gerekli değildir, çünkü sadece uygun bir isimdir ve somut bir şey ifade etmemektedir.

2. Üzüm çeşitliliği

   Çok sık, Yeni Dünya tarzında, etikete üzüm çeşitlerini koyarız. Üzüm çeşidi belirtilmezse, soru ortaya çıkar: Bu şarap neden yapılır? Bu nedenle, bir sayaç etiketi kullanabiliriz. Şişeyi çevirip okuduk, şöyle diyelim: "Şarap, üzüm çeşitlerinden Cabernet Sauvignon, Merlot, Cabernet Franc'tan yapılır" ve bu şarabın her şeyin yolunda olduğunu anlıyoruz. Ancak, karşı etiket “Yüksek kaliteli Avrupa üzüm çeşitlerinden üretilmiştir” gibi bir şey söylerse, bu üreticilerin ne tür şarap ürettiklerini bilmedikleri anlamına gelebilir.

3. Ürün yılı

   Durgun şarapların etiketlerinde, ekin yılı sıklıkla uygulanır. Rusya'da başarılı veya başarısız yıllar geleneği yoktur, ancak bu tarihten itibaren şarabın tazeliğini anlayabiliriz. Öyleyse, örneğin 2010'da ucuz bir beyaz şarap Sauvignon Blanc alırsak, o zaman dikkatli olmalıyız: neden beş yıl içinde içmediniz? Sauvignon Blanc uzun süre saklanmaz, genç olarak içmeniz gerekir. Favori otoktonlardan biriyle aynı (yerel üzüm çeşitleri - “Kağıt” notu) - Sibirya. Ancak bu şarabın rezerv veya baharat olduğu yazılı ise, daha eski olması mantıklıdır.

   Köpüklü şaraplar daha zordur, hasat yılı nadiren üzerlerine yazılır. Aynı ilde, Champagne üreticileri etikette sadece olağanüstü bir yıl yazıyorlar, yani on yılda iki ila üç yıl. Bu yüzden şişeleme veya şişe tasarımı tarihlerine daha fazla dikkat edilmelidir. Şişeleme tarihi - tarafından yapılan şaraplar için Frolova-Bagreeva ve klasik Fransız teknolojisinin ürettiği köpüklü şaraplar üzerine, kayıt tarihini yazıyorlar (şaraplar mahzende toplandıktan sonraki birkaç yıl boyunca dökülüp yatırıldıkları için).

   Genel olarak, köpüklü şaraplar uzun süreli depolamaya uygun değildir, bu yüzden seçerken şarabın ne kadar genç olduğunu izlemeye değer. Ancak, bunun 2010 yılı hasatı olduğu etiketinde görürsek, korkmamalısınız: Tabii ki, etiketin üzerinde yayın tarihinin 2015 olduğunu okuduk. Yani her şey yolunda.

4. Alkol yüzdesi

   Şişede alkol yüzdesi belirtilmelidir. Doğru, Rus şarapları için bir “çatal” belirtmek mümkündür: çok fazla yüzde. Ancak bu şarabın kalitesini düşürmez. Çoğu zaman, sayaç etiketlerini beş yıl önceden basan büyük ölçekli tesisler “çatal” gösterir. Ve yıldan yıla güneş farklı şekilde ısınır, bu da şekerin farklı şekilde biriktiği ve alkol oranının bir miktar değiştiği anlamına gelir.

5. bölge

   Etikette çoğu zaman "Kırım'da yetişen üzümlerden hazırlanmış" gibi bir yazıt bulabilirsiniz. Yasaldır ve üzümlerin kökenini anlamamıza yardımcı olur. Bugün Rusya'da sekiz coğrafi şarap üretim alanı bulunmaktadır. Bölge ne kadar kesin olarak belirtilirse, o kadar iyidir: kaliteyi kontrol etmeye yardımcı olur.

6. koruyucular

   İnsanları sık sık korkutacak önemli bir nokta “E220 koruyucu içerir” veya “Sülfit içerir” yazısıdır. Bütün bunlar GOST'a göre şarapta olması gereken doğal koruyuculardır. Ve Rusya'daki normları son derece düşüktür, Avrupalılardan üç ila dört kat daha düşüktür.

7. Masa ve bağbozumu şarap

   Daha çok insan genellikle "sofra şarabı" ifadesinden korkar. Sovyet zamanından beri sofralara ve klasik şaraplara bölünme var. Masa, genç bir şarap, bağbozumu - yeterli zamana izin verilen bir şarap. Alarm verilmesi gereken şey bu değil, “şarap içeceği” yazıtı: “şarap” kelimesi bize şişenin içeriğinin doğal olduğunu söylüyor.

8. Buket tanımı ve gastronomi ipuçları

   Sayaç etiketinde genellikle lezzetin açıklamalarını ve gastronomi ve servisle ilgili bazı tavsiyeler görüyoruz. Bu bilgi çok basit bir nedenden dolayı tamamen isteğe bağlıdır: şarap geliştirir. Üretici meseleye çok dikkatli bir şekilde yaklaşsa bile, şarabı profesyonel olarak değerlendirebilen ve servis sıcaklığı ve gastronomi öneren bir uzman olarak adlandırılsa bile, şişelemeden sadece bir yıl sonra şarap değişecektir.

��Toplu” nedir ve ne kötüdür?

Toplu, Rusya'da elde edilmeyen şarap malzemesi veya üzüm suyu. Kirişin geleneksel tedarikçileri Yeni Dünya ülkeleridir: Şili, Arjantin, Güney Afrika ve İspanya. Bu ülkelerde üzüm yetiştirilir, hasat edilir ve korunmuş en ucuz şekilde deniz yoluyla Rusya'ya gönderilen meyve suyundan üretilir. Meyve suyu konsantre olabilir, zaten Rusya'da belli bir kıvamda seyreltilir.

Ayrıca hazır şaraptan yapılmış fermente edilmiş üzüm suyu olabilir. Ancak soru şu ki, şarabın kalitesi nedir. Aynı Avrupa Birliği kanunları kalite kontrolünü düzenler ve Rusya'da şarap üretiminde ne ölçüde gözlendiği - asıl sorun kimyagerler içindir. Sommelier olarak, bu şarapların tadında ve aromasında pek iyi olmadığını söyleyebilirim. Yine de, şarabın büyüdüğü yerde şarap şişelenmelidir.

Suyu hakkında konuşursak, o zaman daha da fazla soru ortaya çıkar: nasıl fermente edilir, vb. Ancak belki de en kritik an, birinci ve ikinci durumda, şarap malzemesinin, altı aya kadar bize kayarken yeterince korunmuş olmasıdır. Şarap sülfatlaması büyük bir sorundur ve koruyucu madde zararsız olsa da, şarapta ne kadar az olursa o kadar iyidir.

Balk, kavramların değişimini kışkırtıyor. Bazı üreticiler dürüst davranırlar ve şişeler üzerine yazarlar, bunun Arjantinli bir şarap olduğunu farzederler ve bunun arkasındaki menşei ülkenin Arjantin olduğunu ve arkasındaki şişeleme ve şişelemeyi Vyborg şehri olarak kabul ederler. Ancak Şili'den üretilen şarabın, örneğin şarabın Rus olduğunu yazdığı durumlar vardır. Bu yüzden sıklıkla, kirişten yapılan "Rus" yazılı olan çoğu şaraptan oluşur.

Tatil masasında şarap ve yemek nasıl birleştirilir

Genel olarak, şarap için gastronomi seçimi zor bir iştir. Ancak hala şaraplar için genel öneri şudur: beyaz şarap beyaz et veya balıkla servis edilir, kırmızı şarap - kırmızı ile. Burada, şöyle demememize dikkat etmek önemlidir: beyaz - balık ve kırmızı - et. Aynı ton balığı bir balıktır, ancak çok yoğun bir dokuya sahip, neredeyse sığır eti gibi: bütün beyaz şaraplar hayatta kalmaz. Veya tavuk - neden kırmızıya ihtiyacı var? Beyaz şarap hala tavukla servis edilmelidir.

Değişken derecelerde tuzluluk da dahil olmak üzere pembe somon gibi geçiş yemekleri de vardır. Burada, daha fazla popülerlik veya pembe köpüklü şarap kazanmaya çalışan, pembe renkli alternatif bir şarap denemeye değer. Bu kombinasyon meraklı olacak.

Ayrıca, Yeni Yıl sofrası öncelikle köpüklü bir şaraptır. Ona göre, Ruslar çikolata ve meyve servis etmeyi sever. Bunun mükemmel bir kombinasyon olduğunu düşünmüyorum, ancak insanlar kullanılıyorsa neden olmasın. Bizim için köpüklü şarap ve mandalina - bu zaten klasik.

İthal şarapların etiketleri nasıl okunur?

İthal şaraplı durum her ülkenin kendi sınıflamasına sahip olduğu için çok karmaşık. Ancak genel olarak, buradaki ön etiket bizim için önemli olacak, çünkü arka etiket Rusya'ya yapıştırıldı ve bazen hatalar yapıldı.

Ön tarafta üreticiyi göreceğiz, ancak yine de şarap yapımında çok iyi değilsek, bundan bir tür sonuç çıkarmak zor olacak. Örneğin, Fransa'da “Bordo”, “Chablis” veya “Bordeaux”, İtalya'da “Chianti” gibi markalara odaklanmak daha kolaydır.

Eski Dünya şaraplarındaki üzümler Almanya hariç, çoğunlukla dayanamaz. Sayaç etiketinde, şarabın belirtilen Avrupa mı yoksa Yeni Dünya ülkesinde mi üretildiğine veya daha önce Rusya'da üretilip üretilmediğine dair bilgi aramak mantıklıdır.